De directeur van het windmolenpark, Sjoerd Sieburgh Sjoerdsma, stelt dat er wel eens aanvaringen zijn geweest tussen zeearenden en treinen, vrachtwagens en dus ook windmolens. Sjoerdsma zegt dat de vogel er nog niet was toen zij het gebied gingen exploiteren. “Nu zien we hem echt als nieuwe bewoner van het gebied en die willen we beschermen”, aldus de directeur.

Soortelijke techniek

Het windmolenpark in Zeewolde is niet de eerste, stelt Sjoerdsma. Ook het windpark in Kramer gebruikt een soortgelijke techniek, waarbij op meer dan een kilometer afstand de vogels al worden gespot. Wanneer deze dichterbij komen, op zo’n driehonderd meter afstand, wordt het besluit genomen of de windmolens stil worden gezet. Als dat gebeurt zullen de molens voor enkele minuten niet draaien. Daarna gaan ze weer verder.

Deze techniek is afgestemd op de zeearend. Volgens Sjoerdsma is dat omdat deze vogel geen natuurlijke vijanden heeft en daarom niet op gevaar let. Een gans zou een windmolen wel herkennen.

Groeiend aantal

Het park wil in harmonie samenleven met de zeearend. Daarom vindt Sjoerdsma het belangrijk dat de camera’s worden geplaatst. Die worden halverwege 2024 in gebruik genomen.

Er komen, ondanks het beperkte aantal, steeds meer zeearenden naar Nederland. Dat betekent ook dat het risico op een botsing toeneemt. Dat is ook de overweging geweest om het camerasysteem in gebruik te nemen.